نویسنده: Pamchal

من پر از نورم و شن و پر از دار و درخت پرم از راه از «پل» از «رود» از …

موی تو، دشت گندمزار منه عشق بی تکرار منه چشماتو نبند چشاتو نگیر ازم اون خنده هاتو بزار تو چشمات …

بیایید از شوره زار خوب و بد برویم چون جویبار آیینه روان باشیم به درخت درخت راپاسخ دهیم و دو …

باغ باران خورده می نوشید نور لرزشی در سبزه های تر دوید او به باغ آمد درونش تابناک سایه اش …

ﺩﯾﺸﺐ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻭﺑﻮﺳﯽ ﺁﺑﺪﺍﺭ ﺑﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﯾﮑﺮﯾﺰ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﭘﭻ ﭘﭻ ﮐﺮﺩ ﭼﮏ ﭼﮏ، …